The Orient Express

Van de cute train naar de Orient Express, ik zal hierna stoppen met flauwe transport gerelateerde metaforen, dat beloof ik.

Een jaar geleden blogde ik over mijn milde Chinoiserie obsessie en over hoe graag ik een replica van een van Tretchikoff’s orientaalse dames zou willen vinden bij de kringloop. Deze week kwam mijn wens uit. Het is dan wel geen echte Tretchikoff, maar deze blauwe Dragon Lady is een alternatief waarvan ik a. nooit dacht iets in dergelijke sfeer te vinden in een Nederlandse kringloop en b. dus echt een hele, hele fijne vondst. Nu mijn werkkamer echter ingenomen is door onze toekomstige Body Snatcher (ze nemen niet alleen je lichaam, maar ook je halve huis in beslag), moet ik een nieuwe plek zoeken voor mijn Chinoiserie. Wat altijd weer een dilemma blijkt omdat daar de onverenigbare principes van verzameldrift en een opgeruimd, niet volgepropt ogend huis verenigd dienen te worden. En eerlijk waar, zeker wat betreft (vintage) prints en schilderijen zou ik alle muren van ons huis kunnen bedekken. Natuurlijk zou ik zó de uitspraak “less is a bore” van mijn interieurheld Jonathan Adler kunnen inzetten om dit dilemma op te lossen. Maar in het geval van ons interieur (en zeker ook omdat ik voor visueel spektakel wel naar het circus ga), ga ik toch voor het meer calvinistische motto “wanneer je alles onderstreept, onderstreep je niets”. Dus tenzij ik nog eens een museum wil beginnen, blijft al dat moois voor een groot deel opgeslagen staan. En kraak ik mijn hersens nog even verder op die goede plek voor mijn geliefde selectie van oriëntaalse muurversieringen.

From the cute train to the Orient Express, I’ll stop using silly transport related metaphors after this post, I promise.

A year ago I wrote a post about my little Chinoiserie obsession and how I really wanted to find a replica of one of Tretchikoff’s oriental ladies. Well, I didn’t find a real Tretchikoff, but I did thrift this beautiful blue Dragon Lady last week. I’m over the moon with her, I never expected to find something like this in a Dutch thriftshop. Since my workroom is turned into nursery I now need to find a new spot to display my oriental collection without making the home look like some kind of museum. I’m always struggling with my love for collecting things and trying to keep our home look clean, especially since I could easily cover all the walls in our home with all the beautiful (vintage) paintings and prints I collected over the years. And even though Jonathan Adler, one of my interior decorating heroes, thinks that “less is a bore” , in the case of our home I tend to go for the more calvinistic motto “when you underline everything, you underline nothing”. So, unless I start a museum, the dilemma of the wall hangings overload will remain unresolved.