What to expect when you’re expecting
De grootste strijd in dit leven voeren we met onszelf, een hele simpele maar ware omschrijving voor mij. En waar het starten van een eigen bedrijf, om het in Lord of the Rings termen te omschrijven, mijn persoonlijk slag om Helmsdiepte was (en is), is zwanger zijn voor mij de slag om Midden-Aarde. Inclusief Tovenaar-Koning, Nazgül, Orkskes en de hele santenkraam. Want het is geen picknick, deze enorme verandering, voor een perfectionistische control-freak als ik. Fysiek niet en psychisch ook niet. Niet dat ik dat ooit één vrouw heb horen beweren natuurlijk. Waar de één constant misselijk is, voer ik inmiddels al ruim drie maanden een strijd die het Grote Loslaten heet. Ik wist van tevoren al dat ik geen loslater ben, maar in het heetst van de strijd blijkt dat een nog grotere worsteling dan ik ooit had kunnen bevroeden. Ik wil wel, maar mijn lijf niet.
Dit is geen klaagzang, begrijp me goed. Ik ben meer dan dankbaar voor het feit dat dit ons heeft mogen gebeuren. Want zo zie ik zwanger zijn en een (hopelijk gezond) kindje krijgen: als iets heel bijzonders, niet als iets wat je zomaar in de schoot geworpen krijgt of iets waar je lichtzinnig over denkt of aan begint. Maar, op een roze wolk zit ik niet. (Wie heeft die fabel ooit verzonnen, eigenlijk?) Het frustreert me om te moeten constateren dat waar ik voorheen met gemak een heleboel ballen in de lucht hield, nu de helft of meer moet laten vallen. Die negen maanden zijn er niet voor niks, zullen we maar zeggen. Niet alleen het kindje moet groeien, ik heb die tijd hard nodig om in mijn nieuwe rol te groeien.
Natuurlijk vallen er een heleboel zegeningen te tellen. En die tel ik ook elke dag weer. Lieve (blog)vriendinnen en familie die mijn Angry&Pregnant buien volledig vatten. (Hoe fijn is het om te bitchen met gelijkgestemden!) Mijn Lief (zonder wie ik niet eens zou moeten denken aan een avontuur als dit) die met zijn enorme gevoel voor humor, geduld en relativeringsvermogen alles lichter maakt. (Als dit kindje ook maar voor een fractie op zijn of haar vader mag lijken, dan wordt de wereld er een stukje vrolijker op.) En dan heb ik het nog niet eens over de hysterische hoeveelheid kinderzooi die ik nu geoorloofd kopen kan (voor zover ik dat nog niet deed…).
Linksom of rechtsom, het komt goed met dat humeur van mij. Voor iemand die zich snel verveelt, valt er voorlopig genoeg te leren. Zo is het ook nog eens een keer. En dat…dat is positief denken! Ik ben het dus zeker niet verleerd!
The biggest battle in life is within ourselves. It’s a simple yet very apt statement to me. And to put it in Lord of the Rings terms: where starting a business felt like the battle of Helmsdeep to me, being pregnant feels like I’m fighting the battle for Middle-Earth. With Nazgül, Witch-Kings and Orcs and shit. This ain’t a walk in the parc, not mentally nor physically, for a perfectionist control-freak like me. Not that I’ve once encountered a pregnant woman who claimed it was, obviously. Where one woman battles a constant nausea, for over three months now I’m struggling with all the things I need to let go of, because my body just can not keep up anymore. Of course, I knew ‘letting go’ would be my struggle, but I had no idea that I could be this frustrated.
Don’t get me wrong, I’m terribly thankful for the fact that this happened to us. I think getting pregnant and (hopefully) getting a healthy child is nothing to think lightly of. It’s nothing less than a miracle. I do want to be honest about my current feelings here though. I’m gonna need those nine months for this huge transformation…very badly.
Of course, there are a lot of blessings that I can count (and do count) every day. Dear (blog)friends and family that can totally relate to my Angry&Pregnant mood. (Oo, the endless joy of bitching with like-minded people!) My Love who makes everything lighter with his great sense of humor, endless patience and ability to put things in perspective again. (If this child inherits a fraction of its father’s character, our world will become a happy place.) Not to mention the huge amount of hysterical children’s stuff that I’m allowed to buy now (not that I didn’t go bezerk on children’s departments before I was pregnant). But now someone’s actually going to play with those vintage toys that are around the house!
One way or another, this mood shall pass. And for someone who’s is bored easily, there’s still such huge amount of things to learn ahead. I won’t be bored for a long, long time. See, I can still see the positive side of things, isn’t that a blessing too?
Gefeliciteerd:-)! Je krijgt vast en zeker een lief rustig roze babytje
Gefeliciteerd! Wat ontzettend leuk :)
Ik kan me niet voorstellen hoe het voelt, maar het klinkt helemaal niet raar. Het is een hele verandering in jullie leven en dat lijkt me best moeilijk. Je verwoordt het mooi en misschien helpt het voorbereiden bij het wennen! Je hebt in ieder geval al een hele mooie rammelaar!
Gefeliciteerd =)
Whoehoe! Wat ontzettend tof! (en een beetje gezonde jaloezie natuurlijk ;) ) Hopelijk winnen de positieve gevoelens binnenkort van de misselijkheid!! Liefs
Prachtig nieuws, t gaat vast helemaal goed komen na de grote worsteling. Gefeliciteerd!
ahhhh liefie het is ook een hele verandering maar je hebt al zoveel veranderingen meegemaakt en uiteindelijk (als je terug kijkt) maakten die alles alleen maar beter in the end toch? Wat een prachtig stukje heb je weer geschreven, je kan altijd tegen me aanzeuren hoor ik ben 1 en al oor :) xxx
Gefeliciteerd! Ik heb zelf geen kids, dus kan hier eigenlijk niet over mee lullen, maar kan mij goed voorstellen dat die roze wolk niet bestaat. Maar jij kunt dit, dat weet ik zeker. Go Marlous!
Wat een fijn nieuws Marlous! Tja, wat te zeggen op je relaas… Het leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Maar je krijgt er echt heel veel voor terug. Moet wel anders was er niet zo snel een Lloyd geweest ;-)
Gefeliciteerd lieve Marlous, ik spreek niet uit ervaring, maar ik heb wel vaak van vriendinnen mét ervaring gehoord dat de eerste 3 maanden het ‘ergste’ zijn. Het wennen en het moe zijn, het lijf en de hormonen die druk aan de slag zijn met het nieuwe mensje.
Je lijf gaat nu natuurlijk echt niet naar je luisteren! Jij moet naar je lijf luisteren :D!
Misschien is het goed niet de strijd aan te gaan met het loslaten, maar het (hoe moeilijk dat ook is) gewoon te laten komen. Ik vind acceptatie zo’n magisch woord!
Ik wens je heel veel warmte en roze wolken toe :).
Liefa Nikki
En ook liefs!
Wauw Marlous! Gefeliciteerd! Mama worden is het leukste wat er is, geloof me! Komt goed.
Gefeliciteerd! Goed gevonden die Lord of the Rings vergelijking. Erg herkenbaar ook en ondanks dat heb ik drie kinderen. Durf te zeggen dat het allemaal goed komt.
Wat een leuk nieuws Marlous! Sterkte met de frustratie en de (leerzame) strijd, daarna komst vast de voorpret en zoniet: een lieve baby ;)
oooo! Gefeliciteerd! En o, zooo herkenbaar ;) Ik hou nog maar 2 ballen tegelijk in de lucht.. meer gaat gewoon niet (meer) en ik vind het fijn dat het ook niet meer van mijzelf ‘hoeft’.
Oh, Marlous, wat een mooi nieuws!
Alle veranderingen die je lijf nu doormaakt zijn heftig maar niet voor niets.
Die rare hormonen zorgen dat jij straks op en top moeder bent, komt goed hoor.
Laat het maar gebeuren en probeer zoveel mogelijk te genieten!
Joechei!
en dan kan ik je meteen deze mantra voor de rest van je ouderschap:
het is een periode, het is een periode, het is een periode
Congratulations !
I’m guessing you will be forced to go slower …
slower…
doing less things that you usually do!
frustation….
but don’t worry you will be back to normal in no time :-) and with the beautifull child to take pictures of :-)
good luck on your journey !
Wat een super leuk nieuws!!! Geloof me, alles komt goed…
Wowheee!! Hoera! Dat is prachtig nieuws.
Och en alles komt goed geloof me :)
Veel succes en vooral plezier samen in de reis naar en juist straks op de plaats van bestemming van het ouderschap!
Wat een blij nieuws! Je verhaal is heel erg begrijpelijk ;) loslaten is moeilijk, maar als het kindje er is gaat er weer een hele nieuwe wereld open, weet zeker dat je daarin, meer dan, je draai zult vinden;)
Ik heb met een glimlach je berichtje gelezen, want wat een mooi nieuws!! Ik hoop echt dat er een rustiger periode komt en zo niet, dan toch genoeg momenten van intens geluk. Die roze wolk is zó saai, de wilde dagen met je kleintje in je buik en het gevoel van “samen kunnen wij dit wel” zijn het mooist. Niet dan? :)
Lukt het niet met mijn comment? Poging 3
Ik ken bijna geen leukere toekomstige ouders dan jullie! Wat een gelukzak, dat wondertje van jullie. En mocht je het over een paar maanden écht niet zien zitten, dan adopteer ik hem/haar wel. Tegen die tijd is ons huis vast af.
Ook ik las je geweldige nieuws beschreven in dit verhaal met een glimlach ;-) zo herkenbaar! het komt vast goed… Van harte Gefeliciteerd!
Angry mother-to-be, I hear ya! <3
Wat een leuk nieuws :) Gefeliciteerd!
De eerste 3 maanden zijn meestal niet zo fijn door misselijkheid enzo. Komen vast nog genoeg roze wolk momentjes aan. Straks na 20 weken ga je de baby voelen en dat zijn wel bijzondere momentjes.
Gefeliciteerd! En echt, het komt goed.
Het komt echt goed en wat een leuke moeder en vader gaat jullie kind krijgen :)
X
Wow, huge congratulations Marlous! xx
Wauw geweldig, gefeliciteerd! Die hormonen, die moet je niet wegpoetsen hoor! Bij mij komen alle hormonen van drie zwangerschappen in vier jaar er met terugwerkende kracht uit en dat is bepaald niet grappig (understatement). Dusss, wie weet ben jij er straks in één keer van af en kun je dubbel en dwars genieten van jullie wondertje ;-)
Marloes! ik ben na sinterklaas een beetje onder en rots gekropen en ik kom er nu pas weer een beetje uit. Zijn de feestdagen al voorbij? Gelukkig. En dan lees ik in een inhaalslag zomaar bijzonder leuk en mooi nieuws: gefeliciteerd! Met een beetje schikken en meten past alles, ook een kind. Ik ga straks vast wat meer baby-gerelateerde posts van je lezen. Wist je al dat er heeeeeele leuke kussens zijn voor op de kinderkamer…;)