The mother of all snackbar boards

De eigenaar van de kringloop waar ik dit fritkotbord kocht wist me te vertellen dat deze ook echt uit een snackbar kwam, hetgeen ik direct van hem aannam gezien de laag vet waarmee het bedekt was. Ook leuk om te noemen is het feit dat hij de letters die erbij hoorde in een uithoek van de kringloop bewaarde, weggestopt achterin een kastje. Een logische keuze om die twee los van elkaar te verkopen, niet?

In plaats van de prijs van een gehaktbal uit de jus prijkt er nu dit prachtige gedicht van Adriaan Roland Holst erop. Het stond eens op een rouwadvertentie in de krant en heeft me nooit meer losgelaten. Op de één of andere manier is het me uit het hart gegrepen. Van snackmenu tot drager van gedichten, laat niemand ooit nog beweren dat een geboren dubbeltje nooit een kwartje worden kan!

The owner of the second hand store where I bought this snackbar menu board told me he actually got it from a snackbar, which I immediately believed since it was covered with a huge layer of grease. Funny detail is that he kept the letters in another corner of his thriftshop, in a small cabinet. It is of course totally logical to sell a snackbar board and its contents seperately, huh?

Instead of the menu of the week I put a beautiful poem of Dutch poet Adriaan Roland Holst on it (which translates pretty bad to English, sorry!). I read it on an obituary once and it really struck a chord with me. From snackbar menu to poem carrier, it seems you can make a silk purse out of a sow’s ear!