I only want to live in peace, plant potatoes and dream
Met deze zin begon ik mijn presentatie voor Creative Mornings en The Hive, afgelopen voorjaar (die trouwens hier online te zien is). De zin komt uit een verhaal van de Moomins, die hun rustige leven in de Moomin vallei leven en daar erg gelukkig mee zijn, op Moomin pappa na die, als het leven hem te gezapig wordt, hoopt dat er Iets Vreselijks gaat gebeuren. Ik zal hier niet mijn hele presentatie overtypen, maar de kern van mijn verhaal is: ik hou van rust maar ook van reuring. En om daar een balans in te vinden, dat is iedere dag weer een uitdaging. Grappig genoeg hoor ik bijna niet anders van andere ondernemers. We willen reuring, maar ook rust. We willen ondernemer zijn, maar het is soms zo’n ontzettende worsteling. Om er genoeg geld mee te verdienen om de hypotheek van te betalen, om steeds op sociale media aanwezig te zijn, om steeds kwaliteit te leveren en om iedere keer het gevecht met jezelf aan te gaan, met de twijfels of je het wel kan, of je wel op de goede weg zit, waarom je in godsnaam dit zelfstandige pad koos. Ik verloor mijzelf een klein beetje, begin dit jaar. Door al die twijfels zag ik het prachtige bos die het zelfstandig ondernemen óók is niet meer. Ik hoorde mijzelf klagen zoals ik klaagde over mijn vaste baan. Ik zag niet meer hoeveel vrijheid ik heb, hoe geweldig het voor mij werkt om mijn eigen plan te trekken, om ’s avonds laat te kunnen werken in plaats van ’s ochtends vroeg ergens om half 9 te moeten zijn. Dat ik zoveel mag fotograferen, mag schrijven, met zulke leuke mensen mag omgaan, dat ik zulke fijne collega’s heb die me helpen om van Oh Marie! iets prachtigs te maken. (28 september lanceren we het nieuwe magazine én een nieuwe website met blog, we bestaan dan alweer 1 jaar!)
Inmiddels heb ik er een soort van vrede mee dat de realiteit altijd weerbarstig zal zijn, of ik nu zelfstandig ondernemer ben of op kantoor zit. Misschien dat ik ooit nog wel een ambacht ga leren en vioolbouwer wordt. Of horlogemaker of hoefsmid en dan die innerlijke rust vind waar ik nu soms zo naar verlang. Tot die tijd, heb ik besloten, wil ik weer tijd maken om dingen te máken en mijn gedachten te richten op het verven van twee houten pionnen of om weer eens een nieuwe Creatieve Vaardigheid te leren. Desnoods in een klasje. Wat zijn jullie goede voornemens voor het najaar?
About my presentation for Creative Mornings and The Hive (you can see it here aaand it’s in English!), the struggles of having a creative business and that I want to loose myself into nice creative projects again and learn some new creative skills this fall.
Hee Marlous,
Ik ben erg nieuwsgierig naar al die nieuwe dingen van je.
Go girl!
X
Liza
ik heb altijd veel voornemens:) in iedergeval hou ik ook van rust! Dit jaar wil ik workshops aan huis gaan geven en mijn eigen gemaakte producten echt daadwerkelijk verkopen. ik durf ze steeds nog niet op mijn blog te laten zien(omdat ik bang ben dat het dan door iemand anders gemaakt wordt.). Je blog straalt rust uit en ondertussen merk je als lezer dat jij niet stil zit.
groetjes en succes.
Bedankt, wat een prachtige woorden Afke! Ik kan je niet anders adviseren dan om de stap te wagen. Kopiëren is vreselijk kansloos, maar mensen zullen jou als de Maker herkennen. Degenen die dat niet doen, zullen ook nooit het ambachtelijke of het feit dat er heel veel liefde in gestopt is door de maker waarderen. En naar zulke mensen moet je, naar mijn mening, nooit je oren laten hangen. Zet ‘m op, je zal zien hoe heerlijk het is om je product met de wereld te delen! Succes!
Mooie tekst! Ik heb je stukje al eens teruggehoord, knap van je hoor :) Ik ben heel benieuwd naar je nieuwe ideeen en kan niet wachten op de nieuwe Oh Marie!
Ik was erbij tijdens the Hive en jouw presentatie was mijn favoriet!
Dit stukje is ontzettend herkenbaar! Bedankt dat je de positieve kanten van zelfstandig ondernemer zijn even benadrukt, was ik ook even kwijt..
Wat een prachtig stukje tekst…en zo herkenbaar. Het verbaast me altijd dat mensen die ik zo goed vind in hun vak daar dus ook nog zo mee worstelen. Ik ben van mening dat we niet zonder wat drukte (of soms chaos) kunnen om de energie te houden die je nodig hebt om werk, moois en kansen te creëren, maar om van alles te kunnen genieten zul je idd ook wat afstand en rust moeten kunnen nemen. Pff lastig hoor. Misschien helpt het om te horen dat ik enorm bewonder wat je voor elkaar krijgt en het nieuwe Oh Marie magazine weer prachtig in elkaar zit! Goede keus om lekker te gaan ‘maken’, kan ooit je hoofd weer leeg maken. Succes met alles! Groetjes, Lonnneke
Ha Lonneke, dank voor je mooie reactie! Wat je zegt klopt naar mijn mening helemaal: ik roep regelmatig dat ik een landje met wat dieren wil en verder niks, maar als ik verveel me nogal snel, dus waarschijnlijk zou ik me na een dag doodvervelen. Mijn dagelijkse gevecht is het vinden van een balans tussen een kick krijgen van de dingen die ik doe, er tevreden over zijn en daar een soort rust in vinden… ik heb ‘m nog niet gevonden. Wellicht dat dat met de jaren komt…zo’n beetje als ik op pensioengerechtigde leeftijd ben, haha. Iedereen heeft uiteindelijk denk ik die worstelingen, twijfels en dromen, het leven is gewoon niet altijd een krentenbol..en gelukkig ook vaak wel ;-) Fijne dag! Groetjes, Marlous