Wildwood

De foto doet anders vermoeden, maar ik ben geen Engels lezer. Ik ben namelijk een luie lezer en ik lees mijn boeken dus altijd in het Nederlands. Er is echter een bezwaar aan deze luiheid: Nederlandse boeken hebben lelijke covers. Ik gooi even mijn ongenuanceerde mening over de schutting, want echt, uitblinken in schoonheid doen ze simpelweg niet. Ik wil niemand aan het huilen maken, maar de enige uitgeverij die heeft begrepen dat boeken niet alleen mooi moeten zijn aan de binnenkant is Uitgeverij Snor. Laatst las ik bijvoorbeeld een boek over de Tweede Wereldoorlog. Op de voorkant van dat boek stond een potloodventer. Ja, hij had zijn jas dicht, maar dat was gewoon een enge kerel, met een rommelige jas en een rare hoed in een soort Back-to-the-Future achtige setting. Wie verzint zoiets? Wie vond er in de plaatjesdatabase een enge vent en dacht: “Goh, jeetje! Dát is de figuur die onze hoofdpersoon moet belichamen! Eureka!” Bijzonder slechte keuze, maar goed. Tijdens onze trip naar Berlijn bezochten we een Engelse boekenwinkel (klinkt suf, maar ik ben gek op zulke winkels, waar ook ter wereld). Ik vergaapte me aan de pracht aan boeken in het assortiment. Ik zou nog een boek over neuspeuteren lezen als het een cover had zoals één van die Engelse uitgaven. Ik kocht, geheel tegen mijn normale gedrag in, een Engelstalig boek met de titel ‘Wildwood’. Het boek is prachtig (binnen en buiten) en leest als een trein. Officieel een kinderboek, maar niet kinderachtig en daarom prima leesbaar voor volwassenen (zo wordt ie overigens ook aangeprezen, slimme marketing!). Kijk eens, als je nog niet overtuigd bent, op deze pagina voor wat beelden. Ik draag Wildwood het hele huis door, zuinig aan lezend tijdens de lunch en voor ik ga slapen. Samenvattend: Ik wil gewoon een boek dat ook nog fijn is als ie mooi staat te zijn in de kast. Als de Engelsen het kunnen, waarom wij dan niet? En nu jij! Vertel eens, heb jij recent een boek gelezen met een cover waar je van schrok? ;-)

Despite of what this picture suggests, I’m not an English reader. I’m more of the lazy type of reader and therefore I prefer to read in my own language. The thing about translated Dutch books is though that their covers are ugly. Yes, I have a very blunt opinion about Dutch bookcovers and I am sorry if I’m hurting some publishers feelings right now (the only Dutch publisher who understands great bookdesign in The Netherlands is Uitgeverij Snor, at least, in my opinion). For example: I recently read a book about World War II and it had this kind of flasher on the cover. I’m not kidding, it was a creepy guy and I really didn’t understand who, for the love of cats, would choose to put such a creepy looking guy on a book about a war. Anyway. During our trip to Berlin, I visited an English Bookstore (that sounds silly huh, visiting an English store in Germany!), swooning over all their gorgeous bookcovers. Man, I might even read a book about nosepicking if it’s cover was as beautiful as those English ones. So, I took home this gorgeous book called ‘Wildwood’. It has the best of both worlds: it’s design is beautiful and since it’s a book that can be read by children and adults, it reads very easily for an English reading rookie like me. I love it’s story and I carry it around the house, reading bits during my lunch or before I go to sleep. Take a peek at the Wildwood website if you’re still not convinced, I am sure you’ll become an addict like me! I just want a book that, if I finish it, looks great in my bookcase too. Is that too much to ask? If the English can do it, why can’t we?

12 antwoorden
  1. Bibi
    Bibi zegt:

    Wat een prachtig boek.. zouden we in NL inderdaad een voorbeeld aan kunnen nemen… Geschrokken? Waar ik eigenlijk van schrik is dat wanneer je een boekenwinkel inloopt het grotendeel van de covers zo op elkaar lijkt… verschrikkelijk… over de vormgeving maar niet te spreken…

    Beantwoorden
  2. little Z...
    little Z... zegt:

    Oe, klinkt als een boek dat ik heerlijk ga vinden! Gaat op de ‘leeslijst’. En ik ben het he-le-maal met je eens! In Newcastle zit een lekker grote boekwinkel en Engelsen hebben het helemaal begrepen. Al die covers zijn 1000 keer mooier dan de – mee eens – lelijke Nederlandse covers… Thanks for sharing!!

    Beantwoorden
  3. Megan
    Megan zegt:

    I agree, I wish more book publishers took the design of books more seriously. But I have to say that English books that are illustrated as well as Wildwood are rare too!

    Beantwoorden
  4. Dee Amanda Russel
    Dee Amanda Russel zegt:

    I can tell you why I think.. :)
    Since I’m in publishing and love beautiful designs I asked myself the very same question in the beginning. Why can’t we do the same here? I learned it all has to do with money I’m afraid. Since Holland is such a small country the print runs are much lower (for a debut around 3000). In England or America they print about 10.000 books first print. They have more readers you see, bigger country.. The higher your print run the more costs you can make and making a customized illustration costs money…. so you see.. it’s more difficult. So here we tend to look at more cheaper ways to make a design. But the books by Atlas of Murakami, well they are just terrible.

    Beantwoorden

Trackbacks & Pingbacks

  1. […] (Het Puttertje van Donna Tartt bijvoorbeeld weegt toch op z’n minst een kilo). Een boek als Wildwood (ik ontving afgelopen weekend het derde deel..oh yeah!!) ga je gewoon echt niet op een e-reader […]

  2. […] de andere titels in mijn bescheiden boekencollectie: na door Wildwood en Marije aangestoken te zijn met het Young Adult genre lees ik momenteel “The Incorrigible […]

  3. […] Ondanks dat ik geen keukenprinses ben, hou ik ontzettend van eten. Ik praat er ook graag over. Ik hou van programma’s als Masterchef en The Great British Bake-off, er is namelijk voor mij niets rustgevenders dan om te kijken naar mensen die eten maken (en er verder zelf niets mee te hoeven). Bij iedere fijne herinnering die ik heb is eten betrokken, van een Italiaans buffet dat we aten tijdens een familiebijeenkomst tot de champignonsoep die mijn moeder altijd maakte als ik griep had, vroeger. (Zelfs griep hebben had iets bijzonders toen je klein was, vandaar dat ook die herinnering vrolijk is.) Misschien hou ik om die troostende reden wél van het maken van soep en staat daarom de soepkalender van Uitgeverij Snor al een tijdje op mijn verlanglijstje. Ik bewonder de dames achter Uitgeverij Snor voor veel redenen: ze brengen prachtige, fijn-andere boeken uit die er ook nog eens prachtig uitzien. Iets waar veel uitgeverijen in Nederland naar mijn mening nog een puntje aan kunnen zuigen. […]

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *