Watch out there’s a dog about

One of the many reasons why I love my man is that he never ever judged the fact that there’s in fact a dog statue collecting granny inside of me. He bought this dog figurine from another old lady who wanted to get rid of her tacky dogs and sold them on a small second hand market near the company he works. I think she got over the loss of her dog (‘cause, isn’t that one of the reasons why people buy these figurines, as some sort of keepsake of the glory days before poor Pooky got run over?) I already fear the day Molly dies, there won’t be a figurine of a cat with a head that flat. (But then again, Molly promised me she’ll get 50, so no worries about that for now.) The new fellow blends perfectly into the flock and if you like, take a peek here, here and here for more cute felines that found a loving new home at our house.

Eén van de redenen waarom ik zoveel van mijn man hou, is dat hij nooit heeft veroordeeld dat ik eigenlijk, diep in mijn hart, een Geranium oma ben. Die van honden (vogel- herten-) beeldjes houdt. Pas kwam ie thuis met een scharrig plastic zakje, met erin dit hondje. Had ie gekocht op een rommelmarkt vlakbij zijn werk, van een oude dame die haar hondenbeeldjes blijkbaar zat was. Of ze was inmiddels over het verdriet van oude-overreden Poeky heen (want, dat is toch ook vaak een reden waarom mensen zo’n beeldje bezitten? Dat is één van de redenen waarom ik nu al met angst aan de dag denk dat Molly dood zal gaan. Er is bestaat geen kattenbeeldje met zo’n geïmplodeerde snoet. Overigens heeft Molly beloofd dat ze 50 wordt, dus daar hoef ik me vooralsnog geen zorgen om te maken.) Maar goed, nu nog een zijspiegel aan de gevel en ik ben helemaal klaar voor mijn pensien. Kan ik op de rommelmarkt gaan zitten, tussen de pensionado’s en al hun hysterische verzamelingen opkopen!

(En.. mocht je het leuk vinden: hier, hier en hier de rest van de roedel.)