The Wild West elephant

Even though I’m 30, I still can’t really resist plushies, especially the ones that look sad and are for sale on a 2nd hand market. I bumped into this old fellow on Queensday and over the weeks I kept wondering what to do with it. I smelled funny (ew) and it’s arms and legs had a lot of little holes in ‘em. Still, the elephant had also a lot of marks of previous mendings and must have been loved very much by someone, decades ago.

I washed it and it worked out (the smell is gone, yay!), I closed the holes and I gave him a new coat (it’s former coat didn’t make it through the cleaning process). I had so much fun during this restorating project that I decided to give his coat a Wild West theme. It’s now set for a whole new life…and I also dare to claim that this is the first western elephant you’ve ever seen!

Ondanks dat ik 30 ben, kan ik afgedankte knuffels nog steeds niet echt weerstaan. Ik vond deze olifant tijdens Koninginnenach (hij keek heel zielig over de rand van een doos heen), maar over de weken begon ik me wel af te vragen wát ik er in hemelsnaam mee ging doen. Hij rook typisch (ieuw) en er zat een enorme hoeveelheid gaten in zijn ledematen. Toch, hij vertoonde ook sporen van eerdere herstellingen, een teken dat er iemand heel veel van hem gehouden heeft (ik denk aan de verkroelde knuffels in mijn eigen leven die ontelbare keren dichtgenaaid moesten worden).

Ik heb ‘m eerst maar eens gewassen, hetgeen goed uitpakte (en die lucht is weg, ook fijn). Daarna dichtte ik de gaatjes en maakte ik een nieuwe jas voor hem (de oorspronkelijke had de wasbeurt niet overleefd). Inmiddels had ik zoveel plezier in dit restauratieproject, dat ik zijn jas maar meteen een Wilde Westen thema meegaf. Hij is nu weer klaar om wie-dan-ook bij te staan als steun en toeverlaat… en ik durf tevens te wedden dat dit de eerste Amerikaanse olifant is die je ooit gezien hebt!