Sunday morning

Of course the prize for Most Relaxed Life goes to Molly: she doesn’t need to leave the house (in fact, she hasn’t set one paw outside since October), she didn’t got stuck in one of the largest traffic jams of the last 10 years (like my husband last Friday, it took him 3 hours to get home), she doesn’t have a cold (like me) and she’s so spoiled that she may sit on my lap when we eat our breakfast. It makes me definitely want to reincarnate as a cat, thank you very much.

Deze zondag doen we het rustig aan. Onze lieve Bontbroeken graven in de sneeuw en Knaagmans (a.k.a. Haasman, a.k.a. Haas) knaagt aan de bevroren planten (altijd nóg lekkerder dan het groenvoer dat ze dagelijks krijgen. “Op zondag komt Knaagmans om de tuin aan te knagen”, is al een veel gebruikt gezegde hier thuis.) -17C is ook voor hen te koud – hun warme bontbroeken ten spijt – daarom zijn ze voor onbepaalde tijd in een comfortabel loft in onze garage getrokken.

Zonder twijfel echter gaat de prijs voor het Luizenleven naar Molly: ze hoeft niet naar buiten (dat deed ze dan ook niet meer sinds oktober), ze heeft niet in de top 5 horrorfiles van de laatste tien jaar gestaan (mijn Lief deed er vrijdag 3 uur over om thuis te komen), ze is niet snibverkouden (zoals ik) en tot slot mag ze op mijn schoot terwijl we aan het ontbijt zitten (want zo verwend is ze). Om deze redenen wil ik dan ook bijzonder graag reïncarneren als kat, alstublieft dankuwel.