Building an image
Building images (in the literal matter of speaking) is what I love to do since I was a little girl. It’s almost meditating: adding and removing items until I’m content with the result. In a different life I would be a curator. But then again, since I’m only 30..it might not be too late for that in this life too.
De liefde voor het bouwen van tafereeltjes zit bij mij ingebakken: als klein meisje bouwde ik ze al met Fabuland, My little Pony en Hello Kitty. Het ging niet om het spel met dat speelgoed, maar om het neerzetten ervan. Daarna ruimte ik het weer op. (Voor de kenners onder ons: het opruimen geschiedde zoals de ouders van Amélie dat doen in de film.) Het is bijna een soort mediatie, het schikken, weghalen en toevoegen totdat het beeld -voor mij- klopt. In een ander leven zou ik curator geweest zijn van mijn eigen museum. Waarbij ik me afvraag waarom het daar geen tijd voor zou zijn in mijn huidige leven.
Ik ben er ook gek om maar met de komst van de kinderen ben ik het verleerd, nu we wat ouder zijn komt het weer terug.
Happy uitstalling!
FABULAND!! Oooh dat had ik ook, helemaal vergeten dat het bestond. Daar speelde ik uuuren mee :)
Mooi. Mischien kun je bij Het Goed gaan werken (zie blogberichtje van gisteren bij mij) ;-)
wonderfull!!!!! Also I think that isn’t too late for you…Good luck!
vale
Heerlijk, ik hou er ook van… En dan de objecten nog net een fractie van een millimeter verschuiven ;-)
Heerlijk toch, ik vind het ook fijn om telkens nieuwe tafereeltjes neer te zetten. Fijn om allemaal mooie spulletjes bij elkaar te zetten en van genieten.
hihi ja die vader van Amelie met die gereedschapskist! Maar het ziet er ook altijd mooi uit bij jou!
gaaf hoor :) een prachtig plaatje geworden!!
xx
Heel leuk! Beetje meditatief is het ook vind je niet?